Veranlagung

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Veranlagung 
femininum Singular Plural
Nominativ die Veranlagung die Veranlagungen
Genitiv der Veranlagung der Veranlagungen
Dativ der Veranlagung den Veranlagungen
Ackusativ die Veranlagung die Veranlagungen

Veranlagung f

  1. (skatter) taxering
    Sammansättningar: Zusammenveranlagung
  2. (biologi) läggning, arvsanlag
  3. (psykologi) läggning, karaktär