Veranlassung

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Veranlassung 
femininum Singular Plural
Nominativ die Veranlassung die Veranlassungen
Genitiv der Veranlassung der Veranlassungen
Dativ der Veranlassung den Veranlassungen
Ackusativ die Veranlassung die Veranlassungen

Veranlassung f

  1. anledning
    Besläktade ord: veranlassen, Veranlasser, Veranlasserin