anfallen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av anfallen  Positiv
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum anfallen
Neutrum anfallet
Bestämd
singular
Maskulinum anfallne
Alla anfallna
Plural anfallna
  Predikativt
Singular Utrum anfallen
Neutrum anfallet
Plural anfallna
Kompareras med mer och mest.
Adverbavledning (anfallet)?

anfallen

  1. perfektparticip av anfalla

Substantiv[redigera]

anfallen

  1. böjningsform av anfall

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för anfallen 

Hjälpverb: haben, sein

Infinitiv anfallen
Presensparticip anfallend
Perfektparticip angefallen
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich falle an du fällst an er, sie, es fällt an
Plural wir fallen an ihr fallt an sie fallen an
Preteritum Singular ich fiel an du fielst an er, sie, es fiel an
Plural wir fielen an ihr fielt an sie fielen an
Imperativ
Singular - falle an! -
Plural - fallt an! fallen Sie an!
Konjunktiv I
Presens Singular ich falle an du fallest an er, sie, es falle an
Plural wir fallen an ihr fallet an sie fallen an
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich fiele an du fielest an er, sie, es fiele an
Plural wir fielen an ihr fielet an sie fielen an

anfallen

  1. anfalla