anflehen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för anflehen 

Hjälpverb: haben

Infinitiv anflehen
Presensparticip anflehend
Perfektparticip angefleht
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich flehe an du flehst an er, sie, es fleht an
Plural wir flehen an ihr fleht an sie flehen an
Preteritum Singular ich flehte an du flehtest an er, sie, es flehte an
Plural wir flehten an ihr flehtet an sie flehten an
Imperativ
Singular - flehe an! -
Plural - fleht an! flehen Sie an!
Konjunktiv I
Presens Singular ich flehe an du flehest an er, sie, es flehe an
Plural wir flehen an ihr flehet an sie flehen an
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich flehte an du flehtest an er, sie, es flehte an
Plural wir flehten an ihr flehtet an sie flehten an

anflehen

  1. bönfalla, åkalla
    Synonymer: anrufen