bländning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av bländning  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ bländning bländningen bländningar bländningarna
Genitiv bländnings bländningens bländningars bländningarnas

bländning u

  1. det att blända
    Se även tesaurus: Blindhet