krabbeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för krabbeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv krabbeln
Presensparticip krabbelnd
Perfektparticip gekrabbelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich krabble, krabbel, krabbele  du krabbelst  er, sie, es krabbelt 
Plural wir krabbeln  ihr krabbelt  sie krabbeln 
Preteritum Singular ich krabbelte  du krabbeltest  er, sie, es krabbelte 
Plural wir krabbelten  ihr krabbeltet  sie krabbelten 
Imperativ
Singular - krabble !, krabbel !, krabbele ! -
Plural - krabbelt ! krabbeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich krabbele  du krabbelest  er, sie, es krabbele 
Plural wir krabbeln  ihr krabbelet  sie krabbeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich krabbelte  du krabbeltest  er, sie, es krabbelte 
Plural wir krabbelten  ihr krabbeltet  sie krabbelten 

krabbeln

  1. kravla, krypa, kräla