muna

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Estniska[redigera]

Substantiv[redigera]

muna

  1. ägg

Finska[redigera]

Pronomen[redigera]

muna

  1. (talspråk, dialektalt) böjningsform av

Substantiv[redigera]

Böjningar av muna  Singular Plural   Singular Plural
Grammatiskt
Nominativ muna munat Ackusativ 1 muna munat
Ackusativ 2 munan munat
Genitiv munan munien, (munain) Partitiv munaa munia
Lokativ (intern) Lokativ (extern)
Inessiv munassa munissa Adessiv munalla munilla
Elativ munasta munista Ablativ munalta munilta
Illativ munaan muniin Allativ munalle munille
Essiv Marginell
Essiv munana munina Instruktiv munin
Exessiv munanta muninta Abessiv munatta munitta
Translativ munaksi muniksi Komitativ (munineen)?

muna

  1. ägg
    Besläktade ord: munakas
  2. (vulgärt) snopp
  3. (vulgärt) (plural) testiklar
    Synonymer: pallit

Sammansättningar[redigera]

Isländska[redigera]

Verb[redigera]

muna

  1. komma ihåg, minnas

Älvdalska[redigera]

Substantiv[redigera]

muna

  1. mor, mamma