necken

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för necken 

Hjälpverb: haben

Infinitiv necken
Presensparticip neckend
Perfektparticip geneckt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich necke  du neckst  er, sie, es neckt 
Plural wir necken  ihr neckt  sie necken 
Preteritum Singular ich neckte  du necktest  er, sie, es neckte 
Plural wir neckten  ihr necktet  sie neckten 
Imperativ
Singular - necke ! -
Plural - neckt ! necken Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich necke  du neckest  er, sie, es necke 
Plural wir necken  ihr necket  sie necken 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich neckte  du necktest  er, sie, es neckte 
Plural wir neckten  ihr necktet  sie neckten 

necken

  1. driva, retas, gnabbas