paffen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för paffen 

Hjälpverb: haben

Infinitiv paffen
Presensparticip paffend
Perfektparticip gepafft
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich paffe  du paffst  er, sie, es pafft 
Plural wir paffen  ihr pafft  sie paffen 
Preteritum Singular ich paffte  du pafftest  er, sie, es paffte 
Plural wir pafften  ihr pafftet  sie pafften 
Imperativ
Singular - paffe ! -
Plural - pafft ! paffen Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich paffe  du paffest  er, sie, es paffe 
Plural wir paffen  ihr paffet  sie paffen 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich paffte  du pafftest  er, sie, es paffte 
Plural wir pafften  ihr pafftet  sie pafften 

paffen

  1. bolma, blossa