stönig

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av stönig  Positiv Komparativ Superlativ
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum stönig stönigare  
Neutrum stönigt
Bestämd
singular
Maskulinum stönige stönigaste
Alla stöniga
Plural stöniga
  Predikativt
Singular Utrum stönig stönigare stönigast
Neutrum stönigt
Plural stöniga
Kompareras alternativt med mer och mest.
Adverbavledning (stönigt)?

stönig

  1. (värmländska) envis, uthållig, obstinat