anor

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av anor  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ anor anorna
Genitiv anors anornas

anor

  1. (genealogi, plurale tantum) ursprung, förfäder
    Genom att släktforska lyckades han härleda sina anor tillbaka till vallonerna.
    Sammansättningar: anfader, anrik

Översättningar[redigera]