tungl

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Fornnordiska[redigera]

Substantiv[redigera]

tungl n

  1. (astronomi) måne, en himlakropp
    Synonymer: máni

Isländska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av tungl  Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ tungl tunglið tungl tunglin
Ackusativ tungl tunglið tungl tunglin
Dativ tungli tunglinu tunglum tunglunum
Genitiv tungls tunglsins tungla tunglanna

tungl n

  1. (astronomi) måne; en himlakropp
    Synonymer: máni
    Etymologi: Av fornnordiska tungl. Jämför svenska dialektala tungel.
    Sammansättningar: tunglferð, tunglfiskur, tunglflaug, tunglgrýti, tungljurt, tunglkoma, tunglmyrkvi, tunglsbirta, tunglskin, tunglskinsbjartur, tunglsljós
    Se även: tunglið, fullt tungl, nýtt tungl