utlänning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av utlänning  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ utlänning utlänningen utlänningar utlänningarna
Genitiv utlännings utlänningens utlänningars utlänningarnas

utlänning

  • uttal: ˈʉːtˌlɛn.iŋ
  1. person från ett annat land
    Antonymer: inlänning
    Besläktade ord: utländsk
    Se även: främling, rasfrämling

Översättningar[redigera]