конец

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Ryska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av конец (m) Singular Plural
Nominativ коне́ц концы́
Genitiv конца́ концо́в
Dativ концу́ конца́м
Ackusativ коне́ц концы́
Instrumentalis концо́м конца́ми
Lokativ конце́ конца́х

конец m

  1. slut, ände
    в конце́ концо́в
    till syvende och sist (när allt kommer omkring)
    Besläktade ord: конечный, концевой, кончать, кончить