abrackern

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för abrackern 

Hjälpverb: haben

Infinitiv abrackern
Presensparticip abrackernd
Perfektparticip abgerackert
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich rackere mich ab du rackerst dich ab er, sie, es rackert sich ab
Plural wir rackern uns ab ihr rackert euch ab sie rackern sich ab
Preteritum Singular ich rackerte mich ab du rackertest dich ab er, sie, es rackerte sich ab
Plural wir rackerten uns ab ihr rackertet euch ab sie rackerten sich ab
Imperativ
Singular - racker dich ab!, rackere dich ab! -
Plural - rackert euch ab! rackern Sie sich ab!
Konjunktiv I
Presens Singular ich rackere mich ab du rackerest dich ab er, sie, es rackere sich ab
Plural wir rackern uns ab ihr rackeret euch ab sie rackern sich ab
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich rackerte mich ab du rackertest dich ab er, sie, es rackerte sich ab
Plural wir rackerten uns ab ihr rackertet euch ab sie rackerten sich ab

abrackern

  1. (reflexivt: sich abrackern) kämpa med, träla