anbrüllen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för anbrüllen 

Hjälpverb: haben

Infinitiv anbrüllen
Presensparticip anbrüllend
Perfektparticip angebrüllt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich brülle an du brüllst an er, sie, es brüllt an
Plural wir brüllen an ihr brüllt an sie brüllen an
Preteritum Singular ich brüllte an du brülltest an er, sie, es brüllte an
Plural wir brüllten an ihr brülltet an sie brüllten an
Imperativ
Singular - brülle an! -
Plural - brüllt an! brüllen Sie an!
Konjunktiv I
Presens Singular ich brülle an du brüllest an er, sie, es brülle an
Plural wir brüllen an ihr brüllet an sie brüllen an
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich brüllte an du brülltest an er, sie, es brüllte an
Plural wir brüllten an ihr brülltet an sie brüllten an

anbrüllen

  1. ryta åt, ryta till