aufklaren

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för aufklaren 

Hjälpverb: haben

Infinitiv aufklaren
Presensparticip aufklarend
Perfektparticip aufgeklart
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular - - es klart auf
Plural - - -
Preteritum Singular - - es klarte auf
Plural - - -
Imperativ
Singular - - -
Plural - - -
Konjunktiv I
Presens Singular - - es klare auf
Plural - - -
Konjunktiv II
Preteritum Singular - - es klarte auf
Plural - - -

aufklaren

  1. klarna, klarna upp