Hoppa till innehållet

benådning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.

Svenska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av benådning  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ benådning benådningen benådningar benådningarna
Genitiv benådnings benådningens benådningars benådningarnas

benådning

  1. det att benåda
  2. (juridik) straffmildring

Översättningar

[redigera]

Bokmål

[redigera]

Substantiv

[redigera]

benådning

  1. (juridik) benådning