bråkning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av bråkning  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ bråkning bråkningen
Genitiv bråknings bråkningens

bråkning u

  1. det att bråka (lin)