dativ

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av dativ  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ dativ dativen dativer dativerna
Genitiv dativs dativens dativers dativernas
Böjningar av dativ  Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ dativ dativet dativ dativen
Genitiv dativs dativets dativs dativens

dativ u eller n

  1. (lingvistik) kasus som används i vissa språk (t.ex. latin, ryska, tyska) för att beskriva att ett substantiv eller pronomen är indirekt objektet för handlingen.

Översättningar[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av dativ  Positiv
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum dativ
Neutrum dativt
Bestämd
singular
Maskulinum
Alla dativa
Plural dativa
  Predikativt
Singular Utrum dativ
Neutrum dativt
Plural dativa
Kompareras inte.
Adverbavledning (dativt)?

dativ

  1. (lingvistik) som har att göra med eller som liknar dativ
    Synonymer: dativisk

Översättningar[redigera]

Bosniska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av dativ  Singular Plural
Nominativ dativ dativi
Genitiv dativa dativa
Dativ dativu dativima
Ackusativ dativ dative
Vokativ dative dativi
Lokativ dativu dativima
Instrumental dativom dativima

dativ m

  1. (lingvistik) dativ
    Hyperonymer: padež
    Kohyponymer: ablativ, akuzativ, genitiv, instrumental, lokativ, nominativ, vokativ