fá
Hoppa till navigering
Hoppa till sök
Bottniska[redigera]
Verb[redigera]
fá
- uttal: /fóː/, /fɒ́ː/
- få
- É fá ínt’ busa nið gułfĕð báðnið.
- Ni får inte ostöka golvet barn.
- É fá ínt’ busa nið gułfĕð báðnið.
- (styr dativ) giva, lämna
- (reflexivt: fá sig) tillfriskna
- Hǫnn hall á fá sig.
- Han börjar tillfriskna.
- Synonymer: draga dil
- Hǫnn hall á fá sig.
- Etymologi: Av fornnordiska fá.
- Grammatik: Ordet böjs i pret. fikk, plur. fíng’, sup. fǫjið (fǫǫ)[1] eller fátt.
- Fraser: fá át, fá dá heð, fá fræmm, fá í, fá i genn, fá lǫus, fá upp, fá tí
Adjektiv[redigera]
fá pl ?
Färöiska[redigera]
Adjektiv[redigera]
fá
- uttal: /ˈfɔa/
- böjningsform av fáur
Isländska[redigera]
Verb[redigera]
fá
- uttal: /fauː/
- (transitivt, styr ackusativ) få
- Synonymer: eignast
- (ditransitivt, med dativ- och ackusativobjekt) giva
- Synonymer: gefa, láta af hendi
- Etymologi: Av fornnordiska fá.
- Grammatik: Pret. fékk, sup. fengið.
- Fraser: fá allt upp í hendurnar, fá flugu í hausinn, fá sér göngutúr, fást