grübeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för grübeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv grübeln
Presensparticip grübelnd
Perfektparticip gegrübelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich grüble, grübel, grübele  du grübelst  er, sie, es grübelt 
Plural wir grübeln  ihr grübelt  sie grübeln 
Preteritum Singular ich grübelte  du grübeltest  er, sie, es grübelte 
Plural wir grübelten  ihr grübeltet  sie grübelten 
Imperativ
Singular - grüble!, grübel!, grübele ! -
Plural - grübelt ! grübeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich grübele  du grübelest  er, sie, es grübele 
Plural wir grübeln  ihr grübelet  sie grübeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich grübelte  du grübeltest  er, sie, es grübelte 
Plural wir grübelten  ihr grübeltet  sie grübelten 

grübeln

  1. grubbla, grunna
    Besläktade ord: Grübelei, Grübeln