krakeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för krakeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv krakeln
Presensparticip krakelnd
Perfektparticip gekrakelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich krakle, krakel, krakele  du krakelst  er, sie, es krakelt 
Plural wir krakeln  ihr krakelt  sie krakeln 
Preteritum Singular ich krakelte  du krakeltest  er, sie, es krakelte 
Plural wir krakelten  ihr krakeltet  sie krakelten 
Imperativ
Singular - krakle !, krakel !, krakele ! -
Plural - krakelt ! krakeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich krakele  du krakelest  er, sie, es krakele 
Plural wir krakeln  ihr krakelet  sie krakeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich krakelte  du krakeltest  er, sie, es krakelte 
Plural wir krakelten  ihr krakeltet  sie krakelten 

krakeln

  1. klottra
    Synonymer: kritzeln