mitta

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Finska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av mitta  Singular Plural   Singular Plural
Grammatiskt
Nominativ mitta mitat Ackusativ 1 mitta mitat
Ackusativ 2 mitan mitat
Genitiv mitan mittojen, (mittain) Partitiv mittaa mittoja
Lokativ (intern) Lokativ (extern)
Inessiv mitassa mitoissa Adessiv mitalla mitoilla
Elativ mitasta mitoista Ablativ mitalta mitoilta
Illativ mittaan mittoihin Allativ mitalle mitoille
Essiv Marginell
Essiv mittana mittoina Instruktiv mitoin
Exessiv mittanta mittointa Abessiv mitatta mitoitta
Translativ mitaksi mitoiksi Komitativ (mittoineen)?

mitta

  1. mått

Isländska[redigera]

Substantiv[redigera]

mitta

  1. böjningsform av mitti

Meänkieli[redigera]

Substantiv[redigera]

mitta

  1. mått