punctuate

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Engelska[redigera]

Verb[redigera]

Böjningar av punctuate  Singular Plural
1-2:a pers. 3:e pers.
Presens punctuate punctuates punctuate
Preteritum punctuated
Perfektparticip punctuated
Presensparticip punctuating

punctuate

  1. interpunktera; bildligt ideligen avbryta, interfoliera