ringbarkning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av ringbarkning  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ ringbarkning ringbarkningen
Genitiv ringbarknings ringbarkningens

ringbarkning u

  1. (skogsbruk) borttagning av barken i en ring runt en stam (eller en gren)
    De genomförde ringbarkning av gran, tall och bok för att släppa fram björk, asp och sälg.
    Besläktade ord: ringbarka