sattuma

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Finska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av sattuma  Singular Plural   Singular Plural
Grammatiskt
Nominativ sattuma sattumat Ackusativ 1 sattuma sattumat
Ackusativ 2 sattuman sattumat
Genitiv sattuman sattumien, (sattumain) Partitiv sattumaa sattumia
Lokativ (intern) Lokativ (extern)
Inessiv sattumassa sattumissa Adessiv sattumalla sattumilla
Elativ sattumasta sattumista Ablativ sattumalta sattumilta
Illativ sattumaan sattumiin Allativ sattumalle sattumille
Essiv Marginell
Essiv sattumana sattumina Instruktiv sattumin
Exessiv sattumanta sattuminta Abessiv sattumatta sattumitta
Translativ sattumaksi sattumiksi Komitativ (sattumineen)?

sattuma

  1. tillfällighet, sammanträffande, slump
    Mikä sattuma!
    Vilket sammanträffande!

Se även[redigera]