schummeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för schummeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv schummeln
Presensparticip schummelnd
Perfektparticip geschummelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich schummle, schummel, schummele  du schummelst  er, sie, es schummelt 
Plural wir schummeln  ihr schummelt  sie schummeln 
Preteritum Singular ich schummelte  du schummeltest  er, sie, es schummelte 
Plural wir schummelten  ihr schummeltet  sie schummelten 
Imperativ
Singular - schummle !, schummel !, schummele ! -
Plural - schummelt ! schummeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich schummele  du schummelest  er, sie, es schummele 
Plural wir schummeln  ihr schummelet  sie schummeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich schummelte  du schummeltest  er, sie, es schummelte 
Plural wir schummelten  ihr schummeltet  sie schummelten 

schummeln

  1. fuska
    Besläktade ord: Schummelei