självtillräcklig

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av självtillräcklig  Positiv
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum självtillräcklig
Neutrum självtillräckligt
Bestämd
singular
Maskulinum självtillräcklige
Alla självtillräckliga
Plural självtillräckliga
  Predikativt
Singular Utrum självtillräcklig
Neutrum självtillräckligt
Plural självtillräckliga
Kompareras med mer och mest.
Adverbavledning självtillräckligt

självtillräcklig

  1. som är nöjd med sig själv och ej anser sig behöva andra
    Användning: Ofta med nedsättande konnotationer.
    Synonymer: självbelåten, självgod, mallig, högfärdig
    Sammansättningar: självtillräcklighet

Översättningar[redigera]