suunta

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Finska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av suunta  Singular Plural   Singular Plural
Grammatiskt
Nominativ suunta suunnat Ackusativ 1 suunta suunnat
Ackusativ 2 suunnan suunnat
Genitiv suunnan suuntien, (suuntain) Partitiv suuntaa suuntia
Lokativ (intern) Lokativ (extern)
Inessiv suunnassa suunnissa Adessiv suunnalla suunnilla
Elativ suunnasta suunnista Ablativ suunnalta suunnilta
Illativ suuntaan suuntiin Allativ suunnalle suunnille
Essiv Marginell
Essiv suuntana suuntina Instruktiv suunnin
Exessiv suuntanta suuntinta Abessiv suunnatta suunnitta
Translativ suunnaksi suunniksi Komitativ (suuntineen)?

suunta

  1. riktning