Hoppa till innehållet

tråk

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.

Svenska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av tråk  Oräknebart
neutrum Obestämd Bestämd
Nominativ tråk tråket
Genitiv tråks tråkets
  1. tristess; någonting tråkigt
    Vilket tråk.
    Sammansättningar: tråkdom, tråkmåns
    Etymologi: Verbalsubstantiv till tråka.
    Besläktade ord: tråka, tråkig