hålligång

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av hålligång  Oräknebart
neutrum Obestämd Bestämd
Nominativ hålligång hålligånget
Genitiv hålligångs hålligångets

hålligång

  1. (vardagligt) festande, skoj, drag, liv
    Etymologi: Bildat av hålla i gång