örtighet

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av örtighet  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ örtighet örtigheten
Genitiv örtighets örtighetens

örtighet u

  1. det att vara örtig