abfallen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för abfallen 

Hjälpverb: sein

Infinitiv abfallen
Presensparticip abfallend
Perfektparticip abgefallen
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich falle ab du fällst ab er, sie, es fällt ab
Plural wir fallen ab ihr fallt ab sie fallen ab
Preteritum Singular ich fiel ab du fielst ab er, sie, es fiel ab
Plural wir fielen ab ihr fielt ab sie fielen ab
Imperativ
Singular - falle ab! -
Plural - fallt ab! fallen Sie ab!
Konjunktiv I
Presens Singular ich falle ab du fallest ab er, sie, es falle ab
Plural wir fallen ab ihr fallet ab sie fallen ab
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich fiele ab du fielest ab er, sie, es fiele ab
Plural wir fielen ab ihr fielet ab sie fielen ab

abfallen

  1. avfalla
  2. slutta, luta nedåt