daufligʀ

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Fornnordiska[redigera]

Adjektiv[redigera]

daufligʀ

  1. enslig, tråkig
    þótti honum daufligt
    Besläktade ord: daufligleikʀ