klöppeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för klöppeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv klöppeln
Presensparticip klöppelnd
Perfektparticip geklöppelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich klöpple, klöppel, klöppele  du klöppelst  er, sie, es klöppelt 
Plural wir klöppeln  ihr klöppelt  sie klöppeln 
Preteritum Singular ich klöppelte  du klöppeltest  er, sie, es klöppelte 
Plural wir klöppelten  ihr klöppeltet  sie klöppelten 
Imperativ
Singular - klöpple !, klöppel !, klöppele ! -
Plural - klöppelt ! klöppeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich klöppele  du klöppelest  er, sie, es klöppele 
Plural wir klöppeln  ihr klöppelet  sie klöppeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich klöppelte  du klöppeltest  er, sie, es klöppelte 
Plural wir klöppelten  ihr klöppeltet  sie klöppelten 

klöppeln

  1. knyppla
    Besläktade ord: Klöppel, Klöppeln