knüllen

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för knüllen 

Hjälpverb: haben

Infinitiv knüllen
Presensparticip knüllend
Perfektparticip geknüllt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich knülle  du knüllst  er, sie, es knüllt 
Plural wir knüllen  ihr knüllt  sie knüllen 
Preteritum Singular ich knüllte  du knülltest  er, sie, es knüllte 
Plural wir knüllten  ihr knülltet  sie knüllten 
Imperativ
Singular - knülle ! -
Plural - knüllt ! knüllen Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich knülle  du knüllest  er, sie, es knülle 
Plural wir knüllen  ihr knüllet  sie knüllen 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich knüllte  du knülltest  er, sie, es knüllte 
Plural wir knüllten  ihr knülltet  sie knüllten 

knüllen

  1. skrynkla, knöla
    Sammansättningar: zusammenknüllen