pickeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för pickeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv pickeln
Presensparticip pickelnd
Perfektparticip pickelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich pickle, pickel, pickele  du pickelst  er, sie, es pickelt 
Plural wir pickeln  ihr pickelt  sie pickeln 
Preteritum Singular ich pickelte  du pickeltest  er, sie, es pickelte 
Plural wir pickelten  ihr pickeltet  sie pickelten 
Imperativ
Singular - pickle !, pickel !, pickele ! -
Plural - pickelt ! pickeln Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich pickele  du pickelest  er, sie, es pickele 
Plural wir pickeln  ihr pickelet  sie pickeln 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich pickelte  du pickeltest  er, sie, es pickelte 
Plural wir pickelten  ihr pickeltet  sie pickelten 

pickeln

  1. korpa
    Besläktade ord: Pickel