rannsakan

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av rannsakan  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ rannsakan rannsakan rannsakningar rannsakningarna
Genitiv rannsakans rannsakans rannsakningars rannsakningarnas

Not:

I plural sker omskrivning till "rannsakning".

rannsakan

  1. det att rannsaka, noggrant och kritiskt undersöka
    Varianter: rannsakning
    Sammansättningar: husrannsakan, självrannsakan
    Etymologi: Från fornsvenska, en sammansättning av rann ("hus") och saka ("söka").[1]

Se även[redigera]

Översättningar[redigera]

Källor[redigera]

  1. Svensk etymologisk ordbok: "rannsaka"