blinken

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för blinken 

Hjälpverb: haben

Infinitiv blinken
Presensparticip blinkend
Perfektparticip geblinkt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich blinke  du blinkst  er, sie, es blinkt 
Plural wir blinken  ihr blinkt  sie blinken 
Preteritum Singular ich blinkte  du blinktest  er, sie, es blinkte 
Plural wir blinkten  ihr blinktet  sie blinkten 
Imperativ
Singular - blinke ! -
Plural - blinkt ! blinken Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich blinke  du blinkest  er, sie, es blinke 
Plural wir blinken  ihr blinket  sie blinken 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich blinkte  du blinktest  er, sie, es blinkte 
Plural wir blinkten  ihr blinktet  sie blinkten 

blinken

  1. blänka
    Synonymer: glänzen, glitzern
  2. blinka - visa färdriktningen med en ljussignal
    Synonymer: Zeichen geben
    Besläktade ord: Blinker
    Sammansättningar: Blinklicht