surren

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

surren

  1. böjningsform av surr

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för surren 

Hjälpverb: haben

Infinitiv surren
Presensparticip surrend
Perfektparticip gesurrt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich surre  du surrst  er, sie, es surrt 
Plural wir surren  ihr surrt  sie surren 
Preteritum Singular ich surrte  du surrtest  er, sie, es surrte 
Plural wir surrten  ihr surrtet  sie surrten 
Imperativ
Singular - surre ! -
Plural - surrt ! surren Sie !
Konjunktiv I
Presens Singular ich surre  du surrest  er, sie, es surre 
Plural wir surren  ihr surret  sie surren 
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich surrte  du surrtest  er, sie, es surrte 
Plural wir surrten  ihr surrtet  sie surrten 

surren

  1. surra, burra