kniv

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av kniv  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kniv kniven knivar knivarna
Genitiv knivs knivens knivars knivarnas

kniv

  1. ett vasst redskap eller ett vapen; används bland annat vid måltider för att skära födoämnen
    Hyperonymer: blankvapen
    Sammansättningar: bordskniv, brevkniv, brödkniv, dessertkniv, faskinkniv, fickkniv, fruktkniv, knivattack, knivbråk, knivdrama, knivdåd, knivblad, knivhot, knivhota, knivmord, knivmörda, knivmördare, knivskarp, knivskärning, knivslagsmål, knivspets, kökskniv, morakniv, ostronkniv, pennkniv, plastkniv, rakkniv, smörkniv, träkniv

Översättningar[redigera]

Bokmål[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av kniv  Singular Plural
maskulinum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kniv kniven kniver knivene
Genitiv knivs knivens knivers knivenes

kniv

  1. kniv

Verb[redigera]

kniv

  1. böjningsform av knive

Danska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av kniv  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kniv kniven knive knivene
Genitiv knivs knivens knives knivenes

kniv u

  1. kniv
    Sammansättningar: barberkniv, bordkniv, brødkniv, filetkniv, frugtkniv, knivdrama, knivsblad, knivskaft, knivskarp, knivspids, knivstik, lommekniv, køkkenkniv, papirkniv, slagterkniv, smørrekniv

Nynorska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av kniv  Singular Plural
maskulinum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kniv kniven knivar knivane

kniv

  1. kniv

Verb[redigera]

kniv

  1. böjningsform av knive