mæghin

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Fornsvenska[redigera]

Substantiv[redigera]

mæghin n

  1. kraft, styrka, makt
    Etymologi: Av fornnordiska megin.
    Sammansättningar: lifsmæghin, omæghin, mæghinland, mæghinløs, mæghinløsa, mæghinman, solmæghin