buktning

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av buktning  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ buktning buktningen buktningar buktningarna
Genitiv buktnings buktningens buktningars buktningarnas

buktning u

  1. det att bukta
    Se även tesaurus: Slingring, Vikning