enstavighet

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av enstavighet  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ enstavighet enstavigheten
Genitiv enstavighets enstavighetens

enstavighet u

  1. det att vara enstavig
    Antonymer: flerstavighet
    Se även tesaurus: Språkljud, Fåordighet