hertug

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Bokmål[redigera]

Substantiv[redigera]

hertug

  1. hertig
    Besläktade ord: hertuginne
    Sammansättningar: erkehertug, hertugdømme, storhertug

Danska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av hertug  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ hertug hertugen hertuger hertugerne
Genitiv hertugs hertugens hertugers hertugernes

hertug

  1. hertig
    Besläktade ord: hertugelig, hertuginde
    Sammansättningar: ærkehertug, hertugdømme, hertugpar, storhertug