kjele

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Bokmål

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av kjele  Singular Plural
maskulinum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kjele kjelen kjeler kjelene
Genitiv kjeles kjelens kjelers kjelenes

kjele m

  1. kittel, panna
    Varianter: kjel
    Synonymer: kokekar, panne
    Sammansättningar: aluminiumskjele, dampkjele, kaffekjele, kjeledress, kjeleflikker, kjelesjau, kopperkjele, suppekjele

Nynorska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av kjele  Singular Plural
maskulinum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ kjele kjelen kjelar kjelane

kjele m

  1. kittel, panna
    Varianter: kjel, kjêl, kjêle
    Synonymer: kokekar, panne
    Sammansättningar: dampkjele, kaffikjele, kjelearmatur, kjelebær, kjeledress, kjeleeksplosjon, kjeleflikkar, kjeleform, kjelehus, kjelejarn, kjelejern, kjelerom, kjelesmed, kjelestein, kjeletrykk, koparkjele, suppekjele