Hoppa till innehållet

koira

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.

Finska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av koira  Singular Plural   Singular Plural
Grammatiskt
Nominativ koira koirat Ackusativ 1 koira koirat
Ackusativ 2 koiran koirat
Genitiv koiran koirien, (koirain) Partitiv koiraa koiria
Lokativ (intern) Lokativ (extern)
Inessiv koirassa koirissa Adessiv koiralla koirilla
Elativ koirasta koirista Ablativ koiralta koirilta
Illativ koiraan koiriin Allativ koiralle koirille
Essiv Marginell
Essiv koirana koirina Instruktiv koirin
Exessiv koiranta koirinta Abessiv koiratta koiritta
Translativ koiraksi koiriksi Komitativ (koirineen)?

koira

  • Uttal: /ˈkoi̯rɑ/, [ˈko̞i̯rɑ]
  1. hund
    Synonymer: peni (ålderdomligt)
    Sammansättningar: koiranomistaja
    Se även: afgaaninvinttikoira, beagle, karhukoira, koiranpentu, lintukoira, mäyräkoira, narttu, penikka

Kvänska

[redigera]

Substantiv

[redigera]

koira

  1. hund
    Sammansättningar: koiranpenikkä

Meänkieli

[redigera]

Substantiv

[redigera]

koira

  1. hund