mumrik

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av mumrik  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ mumrik mumriken mumrikar mumrikarna
Genitiv mumriks mumrikens mumrikars mumrikarnas

mumrik

  1. (vardagligt) underlig, något motbjudande person
    Synonymer: stofil
    Etymologi: Åtminstone sedan 1889 av svenska dialektala mumrik (”enfaldig karl med hafsigt uttal”), troligtvis av mumla.