slutgiltighet

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av slutgiltighet  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ slutgiltighet slutgiltigheten
Genitiv slutgiltighets slutgiltighetens

slutgiltighet u

  1. det att vara slutgiltig